Mabul & terug naar vasteland

18 februari 2023 - Sandakan, Maleisië

De rust bij de guesthouse is bevrijdend en ook een beetje eng. Het niets moeten en eigenlijk alles mogen is heel fijn. Ben officieel op een keerpunt gekomen in de reis. Ik ben nu lang genoeg weg om mensen en zaken van thuis te gaan missen, en lang genoeg alleen om me meer bezig te gaan houden met het eigenlijke doel van deze reis: mezelf verder hervinden en bedenken wat ik zal gaan doen als ik terug naar huis ga. Geen gemakkelijke taak. Voorzichtig aan komen er wat knelpunten naar het oppervlak, veelal met tranen maar soms ook met blijdschap. Kom tot de conclusie dat de mensen die ik tegenwoordig om mij heen me een blijer mens maken dan het vele alleen zijn, wat ik door de jaren heen soms wat teveel heb gedaan. De wat zachtere en kwetsbare kant die onder de dikke stoere en zelfstandige laag verstopt zit, zal wat vaker naar boven moeten gaan komen en zichtbaar worden om een gelukkig mens te kunnen zijn. Die verstop ik soms teveel wat maakt dat ik niet goed kan aangeven waar ik behoefte aan heb. Op zakelijk gebied is het nog zwemmen in een oceaan. Zoveel keuze en nog niets dat mij enthousiast weet te maken. Betekent niet dat ik dan maar stop met kijken, er zijn ook andere wegen te bewandelen om uit te vinden wat mijn interesse kan wekken. Kom kleine cursussen of vragenlijsten tegen om uit te vinden waar ik gelukkig van word, welke eigenschappen goed zijn. Ook blader ik lukraak door de omscholingspagina’s, je weet maar nooit. De komende weken heb ik hier wat meer de tijd voor. Natuurlijk zal ik nog steeds mooie plekken gaan bezoeken, voedsel voor de geest ten slotte en ik ben in prachtig mooie landen. Na een aantal bewogen dagen keert de rust weer terug.

Heb nog een tweetal dagen gedoken in Mabul, een heerlijke plek om in het water door te brengen. Zoveel kleine mooie en bijzondere dieren, gezond koraal en allerlei vissen om van te mogen genieten. Op de laatste duik na ben ik standaard zeeschildpadden tegen gekomen. Veelal slapend op het rif of op een wrak en van behoorlijk formaat, met meerdere bij elkaar of soms rustig rondzwemmend. Ze zijn gewend aan gezelschap en kijken er niet meer van op als er een duiker komt buurten. Aan het einde van de dag komen ze, ondanks de bootjes die hier regelmatig langsvaren, vrij dicht bij de guesthouse voorbij gezwommen om te scharrelen naar eten. Af en toe komt er een kop of schild boven water. Het zorgt voor urenlang turen naar het water en ondertussen rustig de zon achter de wolken zien verdwijnen, ik kan het slechter treffen. Er is inmiddels nog een nieuwe dame gearriveerd, Nadia. Ze is een Maleise die in Jeddah woont (Saoedi) en had zin om haar vakantie in haar thuisland door te brengen. Ook zij is naar Mabul gekomen om uit te rusten en simpelweg te genieten, beetje te duiken. Hebben al snel een klik en zitten vaak samen op de rand te kijken naar de schildpadden en te kletsen over onze levens en waar we blij of verdrietig van worden. De zon is de laatste twee dagen helaas achter een wolkendek verdwenen en vooral in de avond en nacht regent het geregeld. Temperatuur blijft rond de 28-30 graden, het is allerminst koud te noemen, het leven speelt zich moeiteloos buiten af, veilig onder een afdak. Mijn bruine kleur lijkt af te nemen, maar misschien is dat optisch bedrog. Moet lachen om mezelf, dat ik me daar ineens druk om wilde gaan maken.

Op vrijdagochtend heb ik nog een paar uur om te ontspannen voordat de boot in de loop van de middag vertrekt naar het vasteland. De volgende bestemming heeft niet de mogelijkheid om op een fatsoenlijk eiland te vertoeven zonder een maandsalaris kwijt te zijn, zal het dan ook even zonder zee om in te kunnen zwemmen moeten doen. Echter de jungle met alle bijzondere dieren zal dat wel goedmaken. Nadia gaat ook richting het vasteland, zij vliegt de volgende dag terug naar de andere kant van Maleisië om daar nog wat tijd door te brengen met familie. We hebben een tip gekregen van Azhar voor een heerlijk hapje eten in de stad en we spreken samen af om de laatste avond daar samen heen te gaan. Het is een mengeling van oosters en westers eten en alles is even lekker. We knagen er een driegangenmenu doorheen, met gerookte zalmsalade op zijn Italiaans en heerlijke pasta met Aziatische pittige tomatensaus. Mint chocolate ijs na, huisgemaakt uiteraard. Wat heb ik dat gemist zeg! Ga thuis zeker weer op zoek naar adresjes om die smaak te krijgen. In de US en Canada is het een vaste smaak bij de ijsafzetting maar in Nederland is het een zeldzame smaak om te vinden. Zou Australian hem nog in het assortiment hebben?

Het is vroeg uit bed komen en een busreis van 6uur naar Sandakan, heb geen idee wat te mogen verwachten. Heb een stoel op de voorste rij en bij het raam (voordeel van tijdig boeken) dus ik kan zeker genoeg naar buiten kijken. Extra beenruimte en een randje om mijn eten en drinken op neer te kunnen zetten. Bij het hostel nog een reizende dame ontmoet die dezelfde bus pakt, gezellig! Zij stapt uiteindelijk wat eerder uit. Achteraf gezien had ik ook beter in die hoek een hotelletje moeten boeken maar wat is twee nachten op een mensenleven. Ga door naar de stad, nog een stukje met een soort Uber naar het hotel vanaf het busstation. Het is net als Semporna een redelijk vieze stad helaas, en als toerist ben je vooral zelf de bezienswaardigheid. Er lopen er namelijk niet zo heel veel rond op straat. Blijkt dat veel toeristen de dure resorts buiten de steden boeken en van daaruit hun trips boeken die ook minstens dubbel de prijs zijn dan wanneer je het hier lokaal boekt. Zo rijk ben ik niet en ga toch liever voor de lokale sferen. Iedereen is verder wel vriendelijk en beleefd op straat, kreeg zelfs wat hulp bij de wasserette om de hoek (weet ik veel hoe dat werkt, ik heb dat nog nooit eerder gedaan met muntjes enzo). Eten is hier net zo heerlijk als op de andere plekken waar ik ben geweest en voor Maleise begrippen behoorlijk goedkoop. Dit land is zeker tweemaal zo duur als Thailand qua eten en drinken dus ik schrik nog wel eens van de prijzen. In vergelijking tot thuis valt het natuurlijk reuze mee allemaal. En als ik even terugreken en uitkom op een bedrag van maar liefst 6 euro voor mijn avondeten met fatsoenlijk drankje dan slaat het natuurlijk nergens op dat ik daarvan schrik. Budget zal ik simpelweg een klein beetje moeten aanpassen, wil namelijk af en toe ook comfortabel kunnen reizen en daarop weiger ik in te leveren. Dat budgetteren lukt prima door af en toe een hostel te boeken voor de losse nachten die ik her en der verblijf en veel bij lokale zaakjes te eten. Soms een busreis of lokaal vervoer naar bezienswaardigheden als dat goed mogelijk is. Ben er inmiddels ook prima aan gewend om af en toe een kamer te delen. Zorg dat alles wat ik direct nodig heb in mijn rugzak zit zodat ik die hutkoffer ergens in een hoek kan zetten. Bedden zijn altijd wel goed hier en er zit vaak nog een ontbijtje bij de prijs inbegrepen ook. Dan is 6 euro ineens prima besteed geld!

Omringt door schone was die over de hele kamer verspreid te drogen hangt relax ik wat met de laptop open, bekijken waar ik de komende dagen heen zal gaan. Er is hier best veel te doen in de nabije omgeving en maak uiteindelijk met moeite een keuze. Zal morgen op eigen houtje de bus pakken om de opvangen voor Orang Utangs en tropische zonneberen te bezoeken. Daar kom ik dan ook weer een bekend gezicht tegen om mee op te trekken. De dag erna is het bij een National Park wat verderop een hostel boeken en de natuur ingaan, wandelroutes afgaan op zoek naar beestjes. Heb voor de dagen erna een verzoek ingediend bij een touroperator om een 2 daagse tocht naar de Kinabatangan rivier te maken. Hopelijk kan dat doorgaan want het staat zeer goed aangeschreven. Daarna zal ik naar Kota Kinabalu gaan aan de westkust om nog een dag of twee mooie zaken te gaan bekijken die vooral met de kleur groen van doen hebben. Ben blij dat ik mijn goede wandelschoenen en wat leggings mee heb. Er zijn hier genoeg muggen en ze vinden mij nog steeds best lekker. Zelfs de lokale spray houd ze niet meer op afstand. Hoe het de komende dagen allemaal gaat verlopen en welke dieren ik te zien heb gekregen, dat laat ik snel weten :)

Foto’s